De Schuur is open voor de buurt. Een netwerk van buren organiseert en is aanspreekpunt voor mensen uit de buurt.

Het meest opvallende element in De Schuur wordt onze modulaire landbouwtoren. Met behulp van LED verlichting kweken we planten. Die planten hebben veel minder meststoffen en energie nodig dan de planten op het veld. Bovendien kunnen we met de restwarmte van de LED verlichting water verwarmen. De droom: kan dit water onze ruimtes in De Schuur verwarmen? Kunnen we met andere woorden een gesloten ecosysteem opbouwen en de energieverliezen tot het minimum beperken? En tegelijkertijd de opbrengst van de kweek ter plekke verwerken in een lokaal cooperatief restaurant?

Samen maken versterkt. Of het nu gaat over het oprichten van een zaak, een hobbyproject of een gemeenschapsproject, alle makers kennen het gevoel van vast te lopen in het creatieproces. Een open en gedeeld labo met de nodige machines om te prototypen, gedeelde kennis en een open houding van de makers zelf, leidt tot de meest innovatieve en inventieve alternatieven voor wat zij anders willen zien in hun stad en wereld.

Materialen in industriële massaproductie zorgen voor overmatig verbruik van grondstoffen en het merendeel is na gebruik moeilijk te verwerken en schadelijk voor het milieu. Het materialenlab ontwikkelt circulaire materialen en systemen voor lokale productie, verwerking en hergebruik. Door reststromen lokaal te verwerken tot duurzame grondstoffen en materialen kunnen we de impact drastisch verminderen en makers ondersteunen in een duurzame toekomst. Kennis hieromtrent wordt gereproduceerd en gedeeld ten dienste van kleinere en minder belastende productiehubs in de stad.
Hier doen we R&D rond kleinschalige productie voor een circulaire economie in de stad. Binnen een netwerk van (inter)nationale partners wordt kennis uitgewisseld en samengewerkt rond specifieke materialen maar ook rond het systeem van decentrale, lokale ontwikkeling. Zo verzamelen en verspreiden we de know-how om zulke materialen te produceren en ondersteunen we andere organisaties om dat ook te doen. Kennis van partners wordt hier ook verzameld en gedeeld. Knotplex is het eerste project van het Materialenlab. Makers en partners kunnen zelf spaanplaten fabriceren met circulaire materialen in de productie unit. In de showroom kan men Knotplex producten bezichtigen die hier en bij partners ontwikkeld zijn. 
Knotplex is een vezelplaat op basis van Japanse Duizendknoop, een invasieve exoot. Deze plant is schadelijk voor infrastructuur en ecosystemen, ze woekert in heel Europa en is onderworpen aan een uitroeiingsprogramma met strenge richtlijnen. Zo gebruiken we een lokale grondstof en dragen we bij aan de verweking van het restmateriaal. Het concept is ontsproten uit de vaststelling dat in ons lab veel houten platen worden versneden om prototypes en functionele voorwerpen te maken. Hierdoor houden we ook veel afval over en daarom willen we een product ontwikkelen dat lokaal geproduceerd, gerecycleerd en gecomposteerd kan worden.

 

Het hoeft geen betoog dat de stad waarin we leven onder druk staat. We hebben nood aan een andere aanpak met het oog een verandering op systemisch niveau. Dit gebeurt niet over één nacht maar vraagt experiment en de ontwikkeling van kennis en een nieuw discours. Kunnen we ons laten inspireren door de commons? Daarom verenigen de coaches van de School of Commons zich om initiatieven de begeleiden in hun commonstransitie.

Since its start in 2010, Timelab works with artists in residency combined with a local makers lab community. Velocity, distance, culture, tempo, practice, language, motivation and goal-orientation were tensions brought to the surface over the past 7 years. These tensions were the driver to set up a recurrent reflection with affiliated artists.   Issue of ownership, livelihood, art institution and production topics for discussions. What would art as a commons look like today? What would be the effect on the individual, the network, the value system and the institution? Despite the complex exercise, within these moments of reflection the roots of a new approach are taking hold. Inspired by the work of Michel Bauwens in Gent in 2017, a group of artists started a trajectory of reflection about what the residency could be within the commons and how this could be brought into practice in Timelab and elsewhere. A guiding principle that we would later describe as the contributive logic became the roots of a new perspective. Every year, a sprint reflects on the past year of the organisation and defines questions and issues to be addressed in the future work. It is organised in a collective way by the group of affiliated artists. Besides the in-depth debates, participants to this Sprint sessions produce transferable knowledge and tools for Timelab and partner organisations dealing with the same issues on how to make our research and residency places more sustainable?

De textielindustrie is van de meest belastende op mens en planeet. Ontwerpers en deskundigen in materialen en technieken onderzoeken ambachten uit het verleden en uit andere culturen en herdenken deze naar open source instrumenten voor een brede groep gebruikers. Zij zetten zo een prototype op voor nieuwe lokale en betaalbare productie en kennisontwikkeling.

Na experimenteren met tijdelijke en permanente invulling van complexe publieke gebouwen bouwen we bij Timelab een nieuwe plek in de stad. Deze voormalige brownfield biedt 1800 M2 open en gedeelde ruimte vlakbij Gent-Dampoort Station. Vanuit de kritische artistieke praktijk van Timelab vzw ontwikkelt deze plek zich als experimentele ruimte voor nieuwe economie en lokale productie gebaseerd op internationale kennis en netwerken. Concreet komen er 5 labo's, namelijk het open Makerslab, experimentele Energielab, laagdrempelige Textiellab, productiegerichte Materialenlab en show room Waterlab. Daarnaast vormt de ruimte het actieterrein van een groeiend internationaal netwerk van kunstenaars (sprinters) en coaches in Commonstransitie (School of Commmons). Tot slot delen we de ruimte met partnerorganisaties Stadslabo cvba, Muntuit vzw en P2P foundation.

"De aanpak van Timelab laat zien dat laagdrempelig en experimenteel gewerkt kan worden rond een van de belangrijkste uitdagingen bij het materialenbeheer (omgang met plastics) in combinatie met 3D-printen." - Elmar Willems (OVAM) Korte keten, we kennen het vooral uit de landbouw. Denk maar aan de promotie van streekproducten en verkoop en verwerking van kleine eigen opbrengsten dicht bij de deur. Maar wat als we de principes van korte keten zouden toepassen in de afvalverwerking en reparatie? De extrusie van zelf gerecycleerd plastic op huishoudelijk niveau werd wereldwijd nog niet gerealiseerd. Met dit co-creatie project bouwen we een machine die eenvoudig te reproduceren, betaalbaar en toegankelijk is. Deze machine zet eigen (shampoo)flessen om naar filament voor de zelfbouw 3D printer. Vervolgens gaan we samen met reparateurs en ontwerpers naar de mogelijkheden en noden van reparatie met 3D printing. Het resultaat is niet alleen een nieuwe machine, maar ook een Eerste-hulp-bij-ontwerp kit en een reeks opleidingen in 3D tekenen en printen. Een project van Timelab in samenwerking met OVAM, Ecover, Flanders Plastic Vision, Kringwinkel Kust

Summercamp 2009: How to electrifiy the city Vijftien kunstenaars werden geselecteerd om een week in Gent een intensief "kunstenaarskamp" te komen volgen. De stad diende als vertrekpunt voor inspiratie en actie. Na een dag van introducties werd er uitgezwermd over de stad (van de haven tot het St. Pietersstation) en kregen kleine ideeën elke dag meer vorm. Er ontstonden verwachte en onverwachte samenwerkingen tussen kunstenaars en er werden concepten geboren waarvan sommige zich verder ontwikkelden in de nasleep van deze eerste Summercamp. Summercamp 2010: Re-Spark! Van 17 tot 27 juni 2010 was Gent de setting en Timelab de motor voor de tweede editie van Summercamp Electrified. Voor deze editie werkten we niet rond één specifiek thema maar werden wel een aantal rode draden gevolgd. De stad was als een laboratorium en de activiteiten waren te situeren binnen de driehoek van kunst, technologie en samenleving. Daarnaast was er aandacht voor het thema dat doorheen de hele werking van Timelab liep: de idee van herbezielen, hergebruiken, hertoepassen van ideeën, objecten of projecten. Re-spark! Summercamp 2011: Reclaiming Public Space Met de verschijning van de generieke stad, liggen de straten meer en meer onder vuur door marketing en toerisme. Kunstenaars kunnen een activerende rol spelen in het herwinnen van (onderdelen van) de openbare ruimte. Dat was het startpunt van Summercamp Electrified 2011. Springcamp (2012): system error - In times of crisis artists take a stand Tijdens Springcamp 2012 werden kunstenaars uitgedaagd om te reageren op falende systemen rondom ons. Tegelijk werden er alternatieven geformuleerd vanuit economische micro-‐systemen, sociale innovatie, coöperatieve structuren en productontwikkeling. Voor zowel kunstenaars, denkers als doeners weekten de ontmoetingen tijdens Springcamp existentiële vragen los. In de voorstellen van de kunstenaars weerklonken deze vragen. Wat is onze rol in de samenleving? Hoe kunnen we aanzetten tot verandering? Zijn grensoverschrijdende samenwerkingen niet noodzakelijk? Dagen voor verzet (april 2013) Klein verzet kan grote gevolgen hebben De grote issues waar onze samenleving mee te kampen heeft, hoeven we niet opnieuw op te sommen. Wat we zichtbaar willen maken en groeikansen willen geven, is het enthousiasme voor actie. Starten vandaag. Met kleine oplossingen bijvoorbeeld. Repareren ipv weggooien. Samenwerken, delen, verder bouwen op elkaars ideeën. De inspirerende kracht van kunstenaars injecteren. Internationale voorbeelden van best practice aangrijpen voor lokale problemen. The Future of CityLabs (januari 2015) In januari 2015 werkten Timelab en Design Academy Eindhoven samen voor de bootcamp The Future of CityLabs. Achttien masterstudenten van de gerenommeerde academie streken neer in Timelab voor een intensieve sparring- en maakweek. Concrete uitdagingen in het runnen van een stadslabo vormden het vertrekpunt.  Er ontstond een tijdelijke habitat in het lab met de studenten, ontwerper Thomas Lommee die hen begeleidde vanuit de academie, het team van Timelab en mensen uit de Timelabcommunity. Ze werkten in kleine teams concrete concrete voorstellen uit dit niet alleen hun eigen praktijk zouden bevruchten maar ook de praktijk van Timelab. How do we save time (november 2016) How do we save time? There is no single answer to this question, as notions of time scarcity seem to permeate every aspect of life. Today, the question of saving, keeping, or wasting time is inextricably linked with the experience of lack and scantiness. Time is determined by supply and demand; it is a plaything of investment; a valuable economical, social and cultural currency. Marketers annex time in the form of eternally recurring expiration dates to uphold a sense of urgency, a constant need, a fear of missing out. Een internationale blik gebald in een tiendaagse intensieve format waarbij de deelnemers reflecteren over de plek van de kunsten in de samenleving. Hun reflecties worden zichtbaar in een publiek toonmoment op het einde van de 10-daagse. Hun werk in het lab gaat samen met ontmoeting en reflectie aan de hand van debatten, lezingen en publicaties.

Een co-creatie project van Solar Zonder Grenzen (Solergie) & Timelab PRO’s. 2 mei - 27 juni 2012 : Mensen met expertise uit verschillende domeinen, achtergronden en leeftijden zetten zich samen in voor een complex ontwerpprobleem: de optimalisatie van een zonnelamp voor Togo. Solar for Togo : Open, lokaal, kleine oplages, sociaal en duurzaam design: dat is waar dit project om draait. Solar Zonder Grenzen heeft al enkele jaren ervaring met het ontwikkelen van solar panelen in Afrikaanse landen. CalabaaZ : In 2011 startte Solar een nieuw project waarbij een solar lamp via verhuring ter beschikking werd gesteld aan de lokale bevolking. Solar Zonder Grenzen wil met een nieuw project mensen in Togo een duurzame lamp aanbieden die werkt op zonne-energie. De eerste versie van de solar lamp was bij de aanvang reeds in gebruik. Feedback van deze eerste test vormde de basis voor verdere ontwikkeling. De originele lamp is gemaakt van een kalebas (soort pompoen). Een bewoner van een dorpje zonder elektriciteit in Togo kan een lamp huren aan omgerekend 1,5 euro per jaar, deze kan hij leeg terugbrengen naar de laadkiosk en inruilen voor een opgeladen exemplaar aan omgerekend 15 cent. De lamp en de zonnepanelen worden ter plaatse gemaakt om werkgelegenheid en kennisoverdracht te stimuleren. Zonnekiosk : De eerste zonnekiosk in Togo bevindt zich in het dorpje Agou-Avédjé. Een zonnekiosk is een centraal gelegen gebouw waar zonnepanelen geïnstalleerd zijn op het dak en waar de mensen van het dorp lampen, gsm's en batterijboxen kunnen opladen. Calabaaz 2.0 : In het voorjaar van 2012 contacteerde oprichter Bert Bernolet Timelab met de vraag of het mogelijk zou zijn om met de kennis en expertise van de Timelab community een samenwerkingsproject op te starten. Er werd al gauw besloten dat een co-creatie project een ideale route zou zijn om in een korte tijd een verbeterde versie van de solar lamp en lader te ontwerpen en prototypen. Status project : Ondertussen hebben reeds 156 dorpen in Togo een centraal laadpunt in het dorp waar inwoners hun door de Timelab-community ontwikkelde en lokaal geproduceerde lamp kunnen opladen door middel van een zonnepaneel.

In order to counter the challenges of reducing social resources, ageing population, social polarisation and urbanisation of European cities and regions, it is necessary to develop cooperation and joint creation between individual sectors. Cultural and Creative Spaces and Cities (2018-2021), is a policy project co-funded by the Creative Europe programme of the EU. It brings together a consortium of ten organisations led by TEH and aims to prove how creativity, participatory processes and co-design of public policies can transform public spaces and cities.

Carolien Van den Hole onderzocht wat de rol van een designer is in een wereld van 3D-printers en home fabrication. Een (toekomstige) wereld waarin personen niet langer alleen maar objecten/gerechten kopen en kiezen die door andere mensen zijn vorm en smaak gegeven. Een onderzoek naar de rol van de designer in een wereld waar iedereen over machines beschikt die alles maken wat men zelf ontwerpt. Het antwoord van Carolien hierop is om net niet te focussen op het vormgeven en ontwerpen van objecten (en gerechten) maar resoluut te kiezen voor het ontwikkelen van een ‘ervaring’, een ‘interactie’ waarbij je actief uitgenodigd wordt om je object én gerecht zelf mee vorm te geven. Fabfood Resto werd een avond met versnaperingen die brokken maken, een voorgerecht in sliertjes, gepersonaliseerde soep die je zelf samenstelde, parels bij het hoofdgerecht en dessertjes die het kind in je aan het bouwen zette.

Distributie van goederen en diensten in de binnenstad. Het is een gekend knelpunt en een complexe kwestie voor veel hedendaagse steden. De inefficiënte individuele transporten met vervoersmiddelen die niet aangepast zijn aan de binnenstad zorgen voor veel problemen en hinder in de stad. HAP stelt een P2P distributienet voor dat deze logistieke knoop moet helpen ontwarren. Wat begon met een ontwerpvraag naar duurzame verpakking voor cateringbedrijf ROOFFOOD ihkv een VLAIO haalbaarheidsstudie, mondde uit in een heel nieuw logistiek concept voor de stad. Bereidde voeding, warm of koud op het juiste tijdstip naar kantoren brengen in de stad, het is een moeilijke kwestie in het licht van de mobiliteitsknoop, het bestaande weefsel, de wens van de klant en de concurrentie in deze sector. Het bedrijf ROOFFOOD leverde individuele porties voeding afkomstig van lokale kweek in glazen potten met de bakfiets, just in time. De ambitie van dit bedrijf toont in de praktijk hoe moeilijk het is om te concurrentiestrijd aan te gaan met goedkoop, wegwerp en snel op de drempel-leveringen met bestelwagens. Deze case is zo een voorbeeld van de moeilijke overgang van nieuwe concepten in bestaande systemen. Hoe kunnen we deze knoop ontwarren en het bedrijf weerbaar maken in het dwingende bestaande systeem waarin het tracht stand te houden? Ontwerper Karen van der Perre kwam met een mogelijke oplossing. Als we het geheel nu eens omdenken? In de plaats van de individuele porties voor de individuele consumptie vragen we de kantoorbedrijven een halte te ‘adopteren’. Deze halte wordt één van de stopplaatsen voor een wekelijks transport van goederen. Bij wijze van test zetten we een route op. Fortis BNP Paribas, VOKA, Ugent, RTC en Provincie Oost Vlaanderen zijn de eerste ‘eigenaars’ van een stukje route. Het transport brengt iedere vrijdag gezonde korte keten lunch voor de medewerkers die zich hiervoor inschrijven via het online platform. Zij kunnen kiezen voor individuele of bulkverpakking. Geleverde recipiënten of eigen recipiënten. Zij kunnen telkens hun feedback overmaken aan het bedrijf, waardoor er steeds beter op maat kan worden gewerkt. Karen maakte zo van de snelle lunch een eetbeleving. De collega’s krijgen de nodige instrumenten om hun eigen lunchtijd aangenaam te maken. Een DIY pakket met attributen zoals een tafeldoek, een belsignaal, recepten en informatie. Dit pakket zorgt voor meer verbondenheid tussen de medewerkers en voor een gezondere eetgewoonte. De werkgever ondersteunt met het voorzien van de infrastructuur. De haltes zijn zichtbaar aanwezig in het straatbeeld en kunnen zo ook voor andere leveringen dienstdoen. Er kunnen verschillende routes ontstaan. De routes zelf zijn in handen van de deelnemende bedrijven. Zij beslissen samen over nieuwe opportuniteiten en staan ook zo onderling met elkaar in contact. Haal jij straks je hoeveproducten af bij de halte VOKA? Het kan dankzij dit ingenieuze, lichte nieuwe systeem. Een andere kijk op logistieke systemen.

The project aims to promote makerspaces as a mean to foster social inclusion of young people. Makerspaces provide an environment where youth can experiment, make, and tinker safely, securely and comfortably. Activities involving youth and taking place in makerspaces shall be conducive to young people developing a set of soft skills contributing to their social and psychological re-engagement. In a makerspace setting, youth can boost their self-confidence, foster a team work spirit, develop a sense of agency, ability to effectively communicate thoughts and feelings, develop listening and cooperation skills, and the ability to compromise, as well as creativity, persistence and social responsibility.

Meer dan 70 initiatiefnemers verzamelen zich in de oude stadsbibliotheek in Gent. Samen schrijven zij van 1 mei tot 31 december 2017 het programma voor de tijdelijke invulling. Samen zijn zij : NEST.
NEST is een oefening in organisatiemodellen voor tijdelijk en permanent gebruik van gedeelde infrastructuur.

 

"De aanpak van Timelab laat zien dat laagdrempelig en experimenteel gewerkt kan worden rond een van de belangrijkste uitdagingen bij het materialenbeheer (omgang met plastics) in combinatie met 3D-printen." - Elmar Willems (OVAM) Korte keten, we kennen het vooral uit de landbouw. Denk maar aan de promotie van streekproducten en verkoop en verwerking van kleine eigen opbrengsten dicht bij de deur. Maar wat als we de principes van korte keten zouden toepassen in de afvalverwerking en reparatie? De extrusie van zelf gerecycleerd plastic op huishoudelijk niveau werd wereldwijd nog niet gerealiseerd. Met dit co-creatie project bouwen we een machine die eenvoudig te reproduceren, betaalbaar en toegankelijk is. Deze machine zet eigen (shampoo)flessen om naar filament voor de zelfbouw 3D printer. Vervolgens gaan we samen met reparateurs en ontwerpers naar de mogelijkheden en noden van reparatie met 3D printing. Het resultaat is niet alleen een nieuwe machine, maar ook een Eerste-hulp-bij-ontwerp kit en een reeks opleidingen in 3D tekenen en printen. Een project in samenwerking met OVAM, Ecover, Flanders Plastic Vision, Kringwinkel Kust en Timelab Proces: Het project Korte Keten Recyclage en Reparatie is op te delen in vier fasen:  1. Vooronderzoek (sept 2013 - jan 2014): We onderzoeken welke zelfbouwmachines er al bestaan om kunststof te granuleren en extruderen tot printbaar filament 2. Co-creatie project (jan - april 2014): Vanaf 22 februari loopt het co-creatie traject op timelab waarin zes werkgroepen aan de slag gaan met materiaalstudies, het ontwerpen en bouwen van de prototypes, het ontwerpen van reparatie hulpstukken en het ontwikkelen van een trainingsplan voor de toekomstige gebruikers. De deelnemers verzorgen zelf het verslag van de vorderingen op de Recyclebot wiki pagina. Dit co-creatie project duurt 15 weken en zal lopen tot en met 30 april. Aan het project doen zowel timelab pro's als niet-pro's mee. 3. Natraject (2015-2016): Productie van filament uit gerecycleerd PLA. Gebruik in Timelab. 4. Valorisatie (vanaf 2017): Aanbod korte keten gerecycleerd PLA voor 3D printing te koop.

Stel je eens voor: Een stad die zelfvoorzienend is, waar lokale productie een vanzelfsprekendheid is en waarin bewoners zelf richting geven aan de toekomst van de hun gedeelde plek. Niet alleen materialen of kennis, maar ook slimme netwerken van talenten vormen de humus voor een steeds groeiende plek voor creatie en innovatie. Steeds in beweging en open en toegankelijk voor iedereen. Het kloppende hart is een plek voor maken en ontmoeten. De ziel is er één van samenwerken en delen. #rsl op post. Samen op post.

RUIMTE is een plek in Gent. Een tussenruimte in de stad waar gebalanceerd wordt, waar het regeneratief proces van het stedelijk metabolisme zichtbaar plaatsvindt. En dit zowel economisch, ecologisch als sociaal. Een plek waar makers elkaar ontmoeten en de lokale maakbedrijvigheid vorm krijgt. Waar innovaties ontkiemen en artistieke reflecties leiden tot duurzame ontwikkeling.
Vanaf 1 september 2017 vind je het makerslab van Timelab in de Kogelstraat 34. Van hieruit werd een onderzoek gestart naar een permanente plek, ontstaan vanuit de dynamiek van de bewoners in de buurt. 
Om dit project te begeleiden werd door de Vlaamse Bouwmeester een regisseursrol toegekend. Deze rol werd opgenomen door Jan Leyssens en Daniela Dossi. 
Jan Leyssens (Regenerative Design bvba) was 3 jaar programmamaker bij Plan C en werkt al jaren als procesbegeleider in design thinking en systeemdesign. Hij is al jaren Timelab PRO en kent de werking en community.
Daniela Dossi is social designer en vooral actief in participatietrajecten voor stadsontwikkeling. Daarnaast is haar werk Micro Utopias, Service Encounters Gentbrugge en het recente werk bij Manoeuvre met de vrouwen van Made By Oya sprekend voor haar aanpak. 
In aanleiding van dit project vond 33 years of Space plaats dat met Spatial Series een reeks lezingen op zet met architecten, ontwerpers en stadsbewoners. De tentoonstelling die de verschillende sporen verbindt, het onderzoek inzichtelijk maakt en vragen herformuleert vond plaats eind oktober 2017 in de Kogelstraat 34. 

Een filmpje voor en na rennovatie: https://vimeo.com/271985985

Gender, seksualiteit, kickertafel - een workshop Sports for everyone is een workshop voor jongeren over (homo)seksualiteit en gender, gestoeld om de makersspirit van Timelab en geïnspireerd door de wereld van de sport. Aan de hand van een initiatie 3D printing en lasercutting worden seksualiteit en gender thema's met veel schakeringen. Dit project is een initiatief van Timelab samen met de Kroatisch kunstenaar Zeljko Blace, Stad Gent (departement gelijke kansen), WelJongNietHetero, Intercultureel Netwerk Gent, KAA Gent Community en Cavaria en ontstond als resultaat uit het initiële kunstwerk Football for everyone waar de kickertafel als instrument voor individuele expressie en diversiteit symbool staat. Football for everyone: diversiteit prototypen Zeljko Blace stelt normen en conventies in vraag. Door symbolen en regels uit de sportwereld te ‘vervreemden’ wil hij genderstereotypen bevragen en het maatschappelijk debat over de positie van minderheden aangaan. Samen met de makers van Timelab ontwerpt Zeljko objecten die symbool staan voor de ‘Queering of Sports’. Een kickertafel als symbool voor diversiteit, openheid en samenwerking. De figuurtjes zijn a-typische voetbalfiguren die ongewone verhalen vertellen uit de voetbalwereld van vroeger en nu. Zo speelde de eerste zwarte voetballer in België bij AAGent in 1957, was er een damesploeg in Québec die aanvankelijk niet met sluier op het veld mocht verschijnen en outte recent een homo-koppel zich in het profvoetbal voor mannen. Zeljko Blace is dit jaar te gast in Timelab. Hij bekijkt de sportwereld als een ideaal laboratorium voor sociale, politieke en culturele verandering. Een toernooi PinkPong met zelfontworpen regels? Initiatielessen synchroonzwemmen voor vrouwen én mannen? Een a-typische kickertafel met diverse voetbalfiguren? De kickertafel werd gemaakt in Timelab in samenwerking met lokale makers. De standaard, in serie geproduceerde figuurtjes worden vervangen door a-typische voetbalfiguren. Bijvoorbeeld handgemaakte en ge3Dprinte figuurtjes die unieke verhalen in de tafel brengen. Het ganse maakproces wordt gedeeld, iedereen wordt mee-eigenaar van het werk. De tafel blijft evolueren en ook na de lancering kunnen er nieuwe figuurtjes worden gecreëerd en gedeeld. De tafel werd gemaakt in Timelab door Mikail Milissen, Tilde Potoms, Rik Potoms, Barbara Vackier, Tiny Coopman, Yves Marquillie, Tom De Meester, Wim Beelaert, Annelien Vermeir, Caroline Vincart, Isabel Allaert, Thibault Verougstraete, Jason Hall en Zeljko Blace. Zeljko nodigde de Britse Jason Hall (Brighton, UK) uit naar Gent. Jason Hall is kunstenaar, ambachtsman en co-founder van The Justin Campaign, de meest prominente anti-homohaat campagne in de voetbalwereld. Jason produceerde verschillende werken rond het thema, onder meer een herwerkte voetbaltafel als een kunstwerk. Football for everyone - Prototyping diversity werd gelanceerd op 25 november 2013 bij KAA Gent. in samenwerking met FAREnetwork en Voetbal in de stad